تکبر

خداوند در قرآن می فرماید: « وَلا تَمْشِ فِی الأرْضِ مَرَحًا إِنَّکَ لَنْ تَخْرِقَ الأرْضَ وَلَنْ تَبْلُغَ الْجِبَالَ طُولا » / سوره "اسرا" آیه 37

یعنی: با تکبّر روی زمین راه مرو، تو نه می‌توانی زمین را بشکافی و نه طول قامتت به کوه‌ها می‌رسد.

انسانی که به قول امیرالمؤمنین(علیه السلام) در ابتدا آب گندیده بود و در انتها هم مردار و گندیده خواهد شد، چه تکبّری است که دارد و بین این دو گندیدگی نیز، حامل کثافات گندیده می‌باشد.

« ما لابن آدَمَ و لِلعُجبِ اَوَّلُهُ نُطفَهُ قَذِرَةُ، وآخِرُهُ جیفَةٌ مَذِرَةٌ و هُوَ بَینَ ذلِکَ یحمِلُ العَذَرِةٌ » // - غررالحکم و دررالکلم