[ و او را از ایمان پرسیدند ، فرمود : ] ایمان بر چهار پایه استوار است ، بر شکیبایى ، و یقین و داد و جهاد . و شکیبایى را چهار شاخه است : آرزومند بودن ، و ترسیدن ، و پارسایى و چشم امید داشتن . پس آن که مشتاق بهشت بود ، شهوتها را از دل زدود ، و آن که از دوزخ ترسید ، از آنچه حرام است دورى گزید ، و آن که ناخواهان دنیا بود ، مصیبتها بر وى آسان نمود ، و آن که مرگ را چشم داشت ، در کارهاى نیک پاى پیش گذاشت . و یقین بر چهار شعبه است : بر بینایى زیرکانه ، و دریافت عالمانه و پند گرفتن از گذشت زمان و رفتن به روش پیشینیان . پس آن که زیرکانه دید حکمت بر وى آشکار گردید ، و آن را که حکمت آشکار گردید عبرت آموخت ، و آن که عبرت آموخت چنان است که با پیشینیان زندگى را در نوردید . و عدل بر چهار شعبه است : بر فهمى ژرف نگرنده ، و دانشى پى به حقیقت برنده ، و نیکو داورى فرمودن ، و در بردبارى استوار بودن . پس آن که فهمید به ژرفاى دانش رسید و آنکه به ژرفاى دانش رسید از آبشخور شریعت سیراب گردید ، و آن که بردبار بود ، تقصیر نکرد و میان مردم با نیکنامى زندگى نمود . و جهاد بر چهار شعبه است : به کار نیک وادار نمودن ، و از کار زشت منع فرمودن . و پایدارى در پیکار با دشمنان ، و دشمنى با فاسقان . پس آن که به کار نیک واداشت ، پشت مؤمنان را استوار داشت ، و آن که از کار زشت منع فرمود بینى منافقان را به خاک سود ، و آن که در پیکار با دشمنان پایدار بود ، حقى را که بر گردن دارد ادا نمود ، و آن که با فاسقان دشمن بود و براى خدا به خشم آید ، خدا به خاطر او خشم آورد و روز رستاخیز وى را خشنود نماید . و کفر بر چهار ستون پایدار است : پى وهم رفتن و خصومت کردن و از راه حق به دیگر سو گردیدن و دشمنى ورزیدن . پس آن که پى وهم گرفت به حق بازنگشت ، و آن که از نادانى فراوان ، خصومت ورزید ، از دیدن حق کور گشت ، و آن که از راه حق به دیگر سو شد ، نیکویى را زشت و زشتى را نیکویى دید و مست گمراهى گردید ، و آن که دشمنى ورزید راهها برایش دشوار شد و کارش سخت و برون شو کار ناپایدار . و شک بر چهار شعبه است : در گفتار جدال نمودن و ترسیدن و دو دل بودن ، و تسلیم حادثه‏هاى روزگار گردیدن . پس آن که جدال را عادت خود کرد ، خویش را از تاریکى شبهت برون نیاورد ، و آن که از هر چیز که پیش رویش آمد ترسید ، پیوسته واپس خزید ، و آن که دو دل بود پى شیطان او را بسود ، و آن که به تباهى دنیا و آخرت گردن نهاد هر دو جهانش را به باد داد . [ و پس از این سخن گفتارى بود که از بیم درازى و برون شدن از روش کارى که در این کتاب مقصود است نیاوردیم . ] [نهج البلاغه]

دستور العملهایی برای افزایش رزق و روزی

ارسال‌کننده : نورا حمید سرخه در : 91/6/9 11:5 صبح

بر اساس آیات و روایات ، مهمترین زمینه هایی که موجب افزایش رزق و روزی می شود موارد زیر است :

1- اهمیت دادن به نماز ، مخصوصاً نماز اول وقت .

2- راضی بودن پدر و مادر از انسان و دعای آنان .

3- صدقه دادن .

4- دعا کردن پشت سر برادران دینی .

5- گناه نکردن و توبه از گناهان گذشته .

6- خوش اخلاقی و نیت خیر و خوب داشتن .

7- دادن حقوق مردم ، مثل ارث .

8- دادن حق خدا ، مثل خمس و زکات .

9- قناعت کردن و میانه روی در زندگی .

10- نیکی کردن به اهل خانه .

11- مهمانی کردن و غذا دادن .

12- همیشه با وضو بودن .

13- ازدواج کردن .

14- نماز شب خواندن .

15- شکر نعمتهای الهی را به جا آوردن .

16- خواندن سوره واقعه بعد از نماز عشا .

17- گفتن تسبیحات حضرت زهرا "س" پس از نماز .

18- روشن کردن چراغ پیش از غروب آفتاب .

19- رفتن به زیارت امام حسین "ع".

20- کمک مالی به برادران دینی و شیعیان علی بن ابی طالب "ع" چه به صورت قرض الحسنه و چه به صورت بلاعوض که بسیار سفارش شده است .

21- صله رحم و دیدار با خویشاوندان .

22- زیاد گفتن ذکر ِ لا حول و لا قو? الا بالله .

23- توسل به امام جواد "ع".

24- پس از اذان صبح و نماز صبح مشغول دعا شدن ( امام محمد باقر "ع" : بر شما باد دعا در سحر تا طلوع خورشید که در این ساعات درهای آسمان باز است و رزق و روزی تقسیم می شود و حاجات عظیم داده می شود ).

25- گفتن ذکر "یا فتّاح " 70 مرتبه پس از نماز صبح .

26- گفتن ذکر " یا وهّاب " 100 مرتبه پس از نماز عصر .

27- مداومت بر ذکر " یا غنی " .

28- مداومت بر خواندن سوره " والذاریات" و "مزّمّل".

29- بعضی از دعاها و نمازها که در مفاتیح آمده است .

30- مداومت بر خواندن دعای فرج و آیت الکرسی .

 

گل تقدیم شمااین وبلاگم اجر معنویش را هدیه میکنم به روح حاج حمید سرخه برای روح ان مرحوم که جانباز هشت سال دفاع مقدس بوده سه صلوات بفرستید با تشکر گل تقدیم شما




کلمات کلیدی :