در روایتى منقول است که اسحاق بن جعفر برادر امام کاظم علیه السلام به امام عرض کرد: قربانت گردم آن دعایى را که خواندید، به من نیز یاد دهید. فرمود: باشد، ولى آن را به کسى که شایستگى ندارد، یاد مده و تنها به کسانى که از شیعیان ما هستند، تعلیم کن ، آن گاه فرمود بنویس و من دعارا نوشتم :

یا سابق کل فوت یا سامعا لکل صوت قوى او خفى ، یا محیى النفوس ‍ بعد الموت ، لا تغشاک الظلمات الهندسیة و لا تشابه علیک اللغات المختلفة و لا یشغلک شى ء عن شى ء، یا من لا یشغله دعوة داع دعاه من السماء یا من له عند کل شى ء من خلقه سمع سامع ، و بصر نافذ. یا من لا تغلطه کثرة المسائل ، و لا یبرمه الحاح الملحین ، یا حى حین لا حى فى دیمومة ملکه و بقائه ، یا من سکن العلى و احتجب عن خلقه بنوره ، یا من اشرقت لنوره دجى الظلم ، اسالک باسمک الواحد الاحد الفرد الصمد الذى هو من جمیع ارکانک صل على محمد و اهل بیته ! سپس حاجت خود را بخواه