دحو الارض

بیست و پنجم ذی القعده روزی است که معروف و مشهور است که در چنین روزی دحو الارض اتفاق افتاد و به همین خاطر این روز و شبش از ایام و لیالی شریفه است که خداوند رحمت خود را در این روز و شب شامل حال بندگانش می کند و بر اساس روایات اسلامی به قیام و عبادت در آن اجر و ثواب فراوانی تعلق می گیرد. و روز دحوالارض یکی از روزهائی است که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است.
دحو از لحاظ لغوی به معنای، بسط دادن و گستراندن است. و دحو الارض یعنی گستراندن زمین و کشیدن زمین، و نیز به چیزی که گسترده و همچنین کشیده شود (دحوالشیء) گفته می شود. یعنی گسترده شد.
و آیه قرآن که می فرماید: «و الارض بعد ذلک دحها». اشاره به این معنی دارد.
یعنی و زمین را بعد از آن (برای انتفاع بشر و سایر مخلوقات) بگسترانید.