بخشش-جبران خلیل جبران

دفع هر ناراحتی و بلا

 دفع هر ناراحتی و بلا :

در دعوات راوندی هست که حضرت رسول اکرم صل الله علیه و آله فرموده اند : کسی که او را همی یا

کربی یا بلایی رسیده باشد باید بگوید :

اللهُ اللهُ رَبّی لا اُشرِکُ بِهِ شَیئاً تَوَکَّلتُ عَلَی الحَیِّ الّذی لا یَموتُ

علامه محمد حسن نایینی ذکر نموده اند : اگر چه در روایت عددی برای این ذکر گفته نشده اما برای من

ثابت گردیده که اگر چهل بار خوانده شود مسلما اقرب به اجابت خواهد بود

منبع : دعوات راوندی ص 67

ایمنی از اموال از دستبرد جنیان

ایمنی از اموال از دستبرد جنیان :

اُبی بن کعب انباری داشت که در آن خرما ذخیره می کرد مرتب به آن سرکشی می کرد و می دید که هر

روز کم می شود . یک روز مرتب نگهبانی داد و سرانجام جانوری را شبیه به نوجوانی دید . اُبی گوید

به او سلام کردم و او نیز جواب سلام مرا داد . گفتم تو کیستی ؟ از جن هستی یا انسان ؟

پاسخ داد : از جنیان . گفتم دستت را به من ده . هنگامی که دستش را در دستم نهاد احساس کردم

که دست سگ است . گفتم آفرینش جنیان این چنین است ؟ گفت تو چه خبر داری برخی از من سخت

تر می باشند . گفتم چه چیزی تو را بر این کار ( سرقت خرماها ) وا داشته است ؟ گفت ما شنیده ایم

که تو مردی سخاوتمند هستی و صدقه را دوست داری بدین جهت خواستیم که از خوراکی هایت بهرمند

گردیم . پرسیدم چه چیزی ما و اموال ما را از شماها در امان می دارد ؟

گفت : ایه ای از قران ( ایة الکرسی ) که در سوره بقره است . هر کس ان را شبانگاه تا صبح و هر کس

صبح بخواند تا شب از شر ما در امان است

چون صبح شد ابی نزد رسول خدا حضور یافتم و جریان را بازگو کرد . حضرت فرمود : آن خبیث راست گفته

است .

منبع : کنز العمال ج 4 ص 303 ح 4061

کشف و شهود

 کشف و شهود :

هر کس کلمه ی طیبه ی الله الصمد را در ثلث آخر شب جمعه با وضو  رو به قبله با حضور قلب هزار

مرتبه بگوید اثر عظیمی در آن مشاهده می کند . از مرحوم ایت الله کشمیری نقل شده است که

فرمودند : وقتی در سرداب خانه ام در نجف اشرف مشغول ختم  الله الصمد  بودم یک مرتبه کشف واضح

و شریفی مشهود شد و دیدم حوریان بهشتی جلویم ظاهر شده و نزد آن ها یک سینی زیباست که

وسط آن به خطی آن چنان عالی نوشته شده بود الله الصمد که قابل توصیف نیست

منبع : رهنمای گرفتاران ص 214

دل من محکمه ایست که....

دل من محکمه ایست که به من می گوید همه را دوست بدار به همه خوبی کن واگر بد دیدی دل به دریای محبت بزن و بخشش کن

سوره ای با فضلیت برای اموات !

سوره ای با فضلیت برای اموات !

مجموعه: داروخانه معنوی

خواندن سوره‎هایی از قرآن در حالت احتضار مانند سوره‎های؛ یس، صافات، احزاب، آیة الکرسی، آیه 54 سوره اعراف، و سه آیه آخر سوره بقره در روایات توصیه شده است

قرآن خواندن برای اموات

پس از مرگ انسان، بر اطرافیان و دیگر مؤمنان اعمالی واجب است؛ مانند غسل، کفن، نماز و دفن و واجباتی که از میت قضاء شده بود که باید هرچه زودتر انجام پذیرد. اما انجام برخی اعمال برای اموات مستحب می باشد، که از جمله آنها صدقه دادن، دعا کردن و خواندن قرآن است.

 در خصوص اثبات استحباب قرائت قرآن برای اموات دو نوع دلیل می توان بیان کرد: نوع اول روایاتی که به صورت کلی بیان می کند به یاد اموات و گذشتگان باشید و آنها از کارهای نیک شما بهره می برند؛ و روشن است که قرائت قرآن یکی از کارهای نیک و پسندیده است. در این مورد روایاتی وجود دارد که به بعضی اشاره می شود:

 1. از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) نقل شده است: «مردگانتان را که در قبرها آرمیده اند از یاد نبرید. مردگان شما امید احسان شما را دارند. مردگان شما زندانی هستند و به کارهای نیک شما رغبت دارند. آنها خود، قدرت انجام کاری را ندارند، شما صدقه و دعائی به آنها هدیه کنید.»[1]

 2. حضرت امام صادق(علیه السلام ) می فرمایند: «مرده به خاطر طلب رحمت و آمرزشی که برای او می شود شادمان می گردد، همان گونه که زنده بوسیله هدیه ای که به او می دهند، خوشحال می گردد.»[2]

 دسته دوم روایاتی است که آثار قرائت قرآن برای اموات را بیان می کند؛ مانند این روایت: حضرت امام رضا(علیه السلام) فرمودند: «هر کس قبر مؤمنی را زیارت کند و در کنار آن هفت مرتبه إنّا انزلناه بخواند، خداوند او را با صاحب قبر می آمرزد.[3]»

می‎توان گفت: سوره‎های؛ فاتحه، یس، صافات، تبارک، احزاب، آیة الکرسی، هفت مرتبه اناانزلناه ... را می توان خواند و ثوابش را به اهل قبور اهداء کرد

 اهل قبور نیازمند به استغفار و طلب رحمت و اهداء ثواب هستند. در همین زمینه امام جعفر صادق ـ علیه السّلام ـ می‎فرماید: «ثوابی که پس ازمرگ به انسان می‎رسد سه چیز است؛ 1. صدقه جاریه... 2. راه و رسم صحیحی که شخص در حال حیات بدان عمل می‎کرد و به گونه‎ای بوده که الگو برای دیگران می‎شد 3. فرزندی شایسته که برای او طلب مغفرت کند، و موجبات آمرزش پدر را فرهم سازد.»[4] در جای دیگر می‎فرماید: «همان گونه که زندگان با هدایا، شاد می‎شوند اهل قبور و برزخیان نیز با ترحم و استغفار که نسبت به آنان می‎شود؛ شاد می‎گردند.»[5]

بنابر این اهداء ثواب و طلب مغفرت برای اهل قبور نافع است و از طریق اهل بیت ـ علیهم السّلام ـ توصیه شده است.

کارهایی که برای میت نافع است

خواندن سوره‎هایی از قرآن در حالت احتضار مانند سوره‎های؛ یس، صافات، احزاب، آیة الکرسی، آیه 54 سوره اعراف، و سه آیه آخر سوره بقره در روایات توصیه شده است.[6]
تلاوت

 همچنین در شب اول قبر؛ مستحب است دو رکعت نماز وحشت خوانده شود که در رکعت اول بعد از سوره حمد، یک مرتبه آیة الکرسی و در رکعت دوم، بعد از سوره «حمد»، 10 مرتبه سوره «انا انزلنا» خوانده شود.

 امام صادق ـ علیه السّلام ـ فرمودند: سوره «تبارک» بالای سر قبر میت خوانده شود تا موجب رفع عذاب قبر از او گردد.[7]

 مرحوم نوری در مستدرک الوسائل باب اموات، از سید بن طاوس در مصباح الزائد نقل کرده و فرمود: طریق زیارت میت این است که رو به قبله و دست بر قبر نهاده و بگو: «اللّهم ارحم غربته وصل وَحْدَته... ثمَّ اقر "أنا انزلناه فی لیلة القدر" سبع مرّات» پروردگارا! بر غربت او ترحم نما و تنهایی او را به مقام جمع خودت ارتباط بده و موجبات انس را بر وحشت او قرار بده و ترس او را تبدیل به ایمنی گردان و از رحمت خود برای او رحمتی بفرست که از رحمت غیر تو بی‎نیاز گردد و او را به کسی که او دوست داشت و در تحت ولایت او (ائمه اطهار ـ علیهم السّلام ـ ) بود؛ ملحق گردان! و سپس سوره مبارکه «انا انزلناه» راهفت مرتبه بخوان.[8]

 در نتیجه می‎توان گفت: سوره‎های؛ فاتحه، یس، صافات، تبارک، احزاب، آیة الکرسی، هفت مرتبه اناانزلناه... را می توان خواند و ثوابش را به اهل قبور اهداء کرد.

از مرگ نترسید

مردانی را میشناسم

بر سنگ مزار

الا ، ای رهگذر ! منگر ! چنین بیگانه بر گورم
چه می خواهی ؟ چه می جویی ، در این کاشانه ی عورم ؟
چه سان گویم ؟ چه سان گریم؟ حدیث قلب رنجورم ؟
از این خوابیدن در زیر سنگ و خاک و خون خوردن
نمی دانی ! چه می دانی ، که آخر چیست منظورم
تن من لاشه ی فقر است و من زندانی زورم
کجا می خواستم مردن !؟ حقیقت کرد مجبورم
چه شبها تا سحر عریان ، بسوز فقر لرزیدم
چه ساعتها که سرگردان ، به ساز مرگ رقصیدم
از این دوران آفت زا ، چه آفتها که من دیدم
سکوت زجر بود و مرگ بود و ماتم و زندان
هر آن باری که من از شاخسار زندگی چیدم
فتادم در شب ظلمت ، به قعر خاک ، پوسیدم
ز بسکه با لب محنت ،‌زمین فقر بوسیدم
کنون کز خاک غم پر گشته این صد پاره دامانم
چه می پرسی که چون مردم ؟ چه سان پاشیده شد جانم ؟
چرا بیهوده این افسانه های کهنه بر خوانم ؟
ببین پایان کارم را و بستان دادم از دهرم
که خون دیده ، آبم کرد و خاک مرده ها ، نانم
همان دهری که بایستی بسندان کوفت دندانم
به جرم اینکه انسان بودم و می گفتم : انسانم
ستم خونم بنوشید و بکوبیدم به بد مستی
وجودم حرف بیجایی شد اندر مکتب هستی
شکست و خرد شد ، افسانه شد ، روز به صد پستی
کنون ... ای رهگذر ! در قلب این سرمای سر گردان
به جای گریه : بر قبرم ، بکش با خون دل دستی
که تنها قسمتش زنجیر بود ، از عالم هستی
نه غمخواری ، نه دلداری ، نه کس بودم در این دنیا
در عمق سینه ی زحمت ، نفس بودم در این دنیا
همه بازیچه ی پول و هوس بودم در این دنیا
پر و پا بسته مرغی در قفس بودم در این دنیا
به شب های سکوت کاروان تیره بختیها
سرا پا نغمه ی عصیان ، جرس بودم در این دنیا
به فرمان حقیقت رفتم اندر قبر ، با شادی
که تا بیرون کشم از قعر ظلمت نعش آزادی

داستان کوتاه تمساح

داستان کوتاه تمساح

گردشگری در یک خلیج کوچک مشغول ماهیگیری بود که ناگهان قایقش واژگون شد، چاره ای جز شنا کردن تا ساحل نبود . ولی از انجا که شنیده بود سابقا در این محل تمساح ها زندگی میکرده اند از ترس لبه ی قایق را گرفت.

ناگهان پیرمردی را در ساحل دید و از او پرسید : هیچ تمساحی این اطراف هست ؟

پیرمرد پاسخ داد : هیچ تمساحی ، سالهاست ...

گردشگر احساس امنیت کرد و بدون شنیدن ادامه صحبت و با فراغ بال به سمت ساحل شروع به شنا کرد . در نیمه راه پیرمرد را دید که با ترس و تعجب او را نگاه میکند و برایش دعا میخواند ...

پس دوباره با صدای بلند پرسید : راستی چطور از شر تمساح ها راحت شدید ؟

پیرمرد فریاد زد : ما کار خاصی نکردیم ، کوسه های داخل آب دخل همشون رو آوردند !